Η σαγηνευτική Μεθώνη έχει πολλούς λόγους για να είναι και να αισθάνεται δικαίως ως μία εξέχουσα περσόνα της περιοχής. Σε μία πανέμορφη τοποθεσία και καταφύγιο της φύσης, είναι ένας μαγευτικός προορισμός που τον ακολουθούν στο πέρασμα των αιώνων μύθοι, ιστορίες, περιπέτειες και παραμύθια της ψυχής και του μυαλού. Ένας προορισμός που μοιράζεται μαζί σου την σαγήνη, την έμπνευση, την μυσταγωγία και το αίσθημα του ότι γίνεσαι και εσύ κομμάτι μιας παρελθούσας  χρονικής στιγμής της ιστορίας. Η Μεθώνη ξεδιπλώνει το κουβάρι της ιστορίας της από τα Ομηρικά Έπη, αφού ήταν η πόλη όπου ο Αγαμέμνωνας πρόσφερε στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του. Στα κύρια αξιοθέατα της θα αντικρίσουμε με δέος και θαυμασμό το επιβλητικό κάστρο της, από τα σημαντικότερα του Ελλαδικού χώρου, που χτίστηκε από τους Βενετούς όταν έγιναν κύριοι της πόλης το 1209 μ.Χ.

Ολόκληρος ο οικισμός της Μεθώνης έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός. Αποτελεί ένα εκ των πρώτων μετεπαναστατικών συγκεκροτημένων επί τη βάσει σχεδίου οικισμών. Είχε εγκριθεί από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια στις 4 Μαΐου 1829 και είναι έτσι το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο πόλης στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους.  Στη Μεθώνη βρίσκεται επίσης  αλληλοδιδακτικό σχολείο, το οποίο ήταν ένα από τα πρώτα σχολεία τα οποία κτίστηκαν στην νεοσύστατη Ελλάδα (τον Μάρτιο του 1830), με απόφαση του Καποδίστρια. Στην πλατεία Συγγρού, επί του κεντρικού δρόμου, κοντά στην είσοδο του κάστρου, συναντάμε το ενετικό πηγάδι και το δημοτικό σχολείο. Το πηγάδι κατασκευάστηκε στην Β΄ ενετική περίοδο (1686-1715) και έχει διάμετρο 2,6 μέτρα και σήμερα έχει βάθος 4 μέτρα. Το φρέαρ αυτό, μαζί με άλλο ένα κοντά στη γέφυρα στην είσοδο της Μεθώνης, έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία, όπως αντίστοιχα  και ο ναός του Αγίου Νικολάου ως αξιόλογο δείγμα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής των ετών μετά το 1830.